دو واژهٔ اَحیا» و اِحیا» از زبان عربیِ وارد زبانِ فارسی شده‌اند. هردو در اصل با همزه به‌کار می‌رفته‌اند، اما به‌مرور همزه‌شان افتاده‌است؛ یعنی اَحیاء» و اِحیاء»؛ براساس قوانین طبیعیِ تحول زبان، به‌صورت اَحیا» و اِحیا» نوشته و تلفظ می‌شوند.
- این دو واژه ریشهٔ مشترک دارند، اما معنی آنها با هم فرق دارد. هردو با حَیّ» (به‌معنی زنده) که در فارسی کاربرد داشته و دارد هم‌ریشه‌اند. برای مثال، امروزه حَیّ‌وحاضر» هنوز در فارسی رایج است و مفهوم آن برای همهٔ ما آشناست.
& و اما معنی اَحیا» و اِحیا»:
الف- اَحیا: جمع حَیّ» است و معنی آن زندگان است.
ب- اِحیا: به‌معنی زنده‌داشتن، زنده نگه‌داشتن، زنده‌کردن و همچنین شب‌زنده‌داری و بیدار ماندن در شب است.
نتیجه) بنابراین، شبِ اِحیا» یا شب‌های اِحیا» درست است نه شبِ اَحیا» و شب‌های اَحیا»
برگرفته از:https://abhar.kowsarblog.ir
درباره این سایت